مرا وگريه شبي در حريم تو کافي استرفيق گريه ي من،گريه هاي طوفانيرفيق مايي و حالي زما نمي پرسيتو در بهشتي و ماهم اسيروزندانيبيا و زندگي ام را چنين مهيا کنکه پيش پاي تو آقاشوم قربانيتمام آنچه که دادي مرا،زکف دادمببين که دشت پر از گل شده بيابانيچه مي شود که قيامت بگويم اين جملهدلم هواي تو کرده شه خراساني
کاشکي خونم توي کربلا بود/پاتوقم حرم نيمه شبا بود....
کاش...
