دلم برای گرفتن بهـانه می گیـرد

سراغ از غـزلی عاشقانه می گیـرد

پرنده تپش قلب عاشقـم هر روز

مسیر تیر خطـر را نشانه می گیـرد

به بال شعـر کشم پر ولی چو باز آیم

دلم دوباره از این آشیانه می گیـرد

چه حکمتی است که چوحـرف عشق می آید

زبان زفـرط شکفتن زبانه می گیـرد

به بال شوق تو هـر کس که پر زند بالش

شکوه پر زدنی جـاودانه می گیـرد

زعشق بر سر این پاره دل چه ها رفته است

که بی بهـانه بگویم بهـانه می گیـرد