عادت نکرده ام به حضور غریبه ها

در اجتماع ساکت و کور غریبه ها

تو با منی ؛ وگرنه که حتما شکسته بود

این ساده ی تکیده به زور غریبه ها

تو با منی ؛ اگرچه خودت منکرش شوی

تو بامنی ؛ اگرچه ... به گور غریبه ها !

تا حد این حضور صمیمی نمی رسد

هرگز نگاه و دست و شعور غریبه ها

عادت نکرده ام - نه که عقلم نمی رسد -

این که پرم گرفته به تور غریبه ها ...

... آری ! تو شعر روشن هر صفحه ی منی

در لابه لای وهم سطور غریبه ها !