زخمی غم
با الهام از زیارت ناحیه مقدسه درد دل حضرت زهرا (علیها السلام) با حضرت مهدی (علیه السلام) در واقعه عاشورا
از گریه های دَم به دَمت سوخت جانِ من
آتش گرفت این دل بی همزبان من
از شِکوههای سرخ تو جانم به لب رسید
درد تو بُرد یکسره تاب و توان من
بی صبر و بیقرار ببین همنوا شده است
هفت آسمان به ناله و آه و فغان من
از داغ گل در آتش جانسوزم ای دریغ!
درد است و آه، همدم روز و شبان من
من داغدار داغ شهیدان بی سرم
کومرهمی به درد و غم بیکران من؟
قلب شکسته ام به خدا! زخمیِ غم است
از داغ سرخِ باغِ گل ارغوان من
دست بلا و ظلم و جفا و ستم شده است
همراهِ تا همیشه من، سایبان من
داغم دوباره تازه شد از گریه های تو
بشنو حدیث غصّه و درد نهان من
بنشین کمی کنار دلِ لاله پرورم
آرام باش یک نفس، آرام جان من!
بگذار سر به شانه لرزان فاطمه (علیها السلام)
آتش مزن زگریه به روح و روان من
بس کن که نیست تاب تحمل دگر مرا
بس کن ترا قسم به غمِ بی امان من!
غمگریه های لاله امانم بریده است
جز غصّه نیست آنچه بگیرد نشان من
دل را قرینِ ماتم و اندوه میکند
فریادهای العطشِ کودکان من
یک شعله ام زداغ غریبان کربلا
هرگز نبود این همه غم، درگمان من
در گوشه خرابه غریبانه جان سپرد
بی بال و پر پرنده بی آشیان من
در جان من نشسته غمِ ناگهانِ گل
طاقت زدست برده غمِ ناگهانِ من
بس کن که داغ غربت گلها مرا بس است
مهدی (علیه السلام)! عزیز دیده! گل بی خزان من!
مهدی (علیه السلام)! بس است، گریه مکن طاقتم مگیر
رحمی به ناله های دل خونفشان من
یک روز میرسی ز فراسوی غصّه ها
زیباترین ستاره هفت آسمان من!
با ذوالفقار عدل به خونخواهی حسین (علیه السلام)
میآیی ای شفای غم جاودان من!
پایان غصّه های تبار محمّد (صلی الله علیه وآله وسلم) است
روز مصیبت است و غم دشمنان من
